Do trzech razy Tulum

W poniedzialek wyjechalem z San Kristobal. Wraz z Amim, Hila i piatka innych osob wyruszylismy autobusem do Tulum. 16 godzin w autobusie. Amiego i Hile okradli na tej samej trasie tydzien wczesniej, mnie w okolicy. Piec studentek wymiany miedzynarodowej jeszcze nie okradli, mialy zatem najwiecej do stracenia. A w autokarze jak to w autokarze-siedzialem z meksykanska mama z nie mniej meksykanskim dzieckiem. Obok byla toaleta. Zmienialismy pieluchy, karmilismy cycem, jak nie karmilismy to plakalismy, gilgotalismy, mizialismy, ciumcialismy, wiercilismy, mindzialismy, skakalismy itd. Snu bylo w tym malo, bo jak mama z dzieckiem juz spala to mnie co chwile ktos potracal wchodzac i wychodzac z toalety. Zlodzieje nie mieli szans.

W Tulum plaza. Po San Kristobal naprawde poczulem roznice klimatyczna, wczesniejsze miejsca raczej rozpieszczaly. Tutaj kilka zdjec, zeby latwiej bylo walczyc z polskimi chlodami.

Ja, na zyczenie dwoch urodziwych czytelniczek, samowyzwalacz

nie chcial podejsc blizej, ale popracuje nad tym

Vamos todos a la playa

Siatkowka Izrael-Szwecja-Dania-Polska

Kot w pustym reczniku

Dzis odebralem slynna czarna torbe od Alejandro. Bylo to, ku mojemu wlasnemu zaskoczeniu, dosc smutne. Odebranie torby to takie pozegnanie Tulum i okolicy. Bede tu jeszce kilka dni, ale potem ruszam do Gwatemali przez Belize i raczej nie predko wruce do Meksyku. Mialem tu pracowac. Nie moge, nie dlatego ze nie ma pracy, mam ciagle problemy z uchem. Jestem w jednym z najlepszych miejsc do nurkowania na swiecie i nie moge zanuzyc nawet glowy. Ktos, kto nurkuje zrozumie jak bardzo jest to bolesne. Mialem zarabiac pieniadze, tylko je wydaje. Mialem laptopa i aparat. Nie wszystko sie udaje. Wiedzialem, ze nie zawsze bedzie latwo ale ostatnio natezenie "nie latwo" bylo dosc duze. Na szczescie rowniez dzisiaj przyszla do mnie paczka od Natalii. Alejandro byl dosc zdziwiony; najpierw dostal paczke z Polski i nie mial pojecia co z nia zrobic. Pozniej dostal maila od Polki studiujacej w Niemczech z poleceniem wlozenia tajemniczej paczki do lodowki. Po kilku dniach przyszedl Polak z dziurawym uchem odebrac swoja czarna torbe, zostawil czarne pletwy (uzyte raz) i otworzyl paczke (biala). Gdy Alejandro sprobowal torciku wedlowskiego (byl w paczce posrod innych rarytasow), wszystko zrozumial. Nie bylo pytan, tylko cieple pozegnanie. Kiedys tu pewnie wroce. Czuje sie dobrze (odpukac), jestem w pieknych miejscach, no a dzieki uchu pojade do Gwatemali i moze naucze sie tam troche hiszpanskiego. Nie ma tego zlego... W tej chwili plan jest taki: swieta w San Pedro na jeziorem Attilan. W otoczeniu czynnych wulkanow i niedaleko bylej stolicy Antigua (nie wiem jak sie po Polsku odmienia, Antigly, Antiguy?)

Ami i Hila-mlode zydowskie malzenstwo- zaprosilio mnie wczorajmnie wraz z innymi izraelczykami na prowizoryczne obchody swieta Hanuka. Spiewalismy hebrajskie piosenki, palilismy swieczki, jedlismy cos co przypominalo placki ziemniaczane. Powinny byc tez paczki (nie paczki tylko to co sie je w tlusty czwartek, nie mam polskich liter) Niestety w meksyku sa tylko donaty.

Jutro jade do Playa del Carmen. Spotykam sie tam z Joanna i grupa CTP Nautica. Spotykam sie rowniez z Edanem, Liora i Erevital, trojka Izraelczykow poznanych w San Kristobal. Jak tak dalej pojdzie to opuszczajac ameryke centralna bede mowil lepiej po Hebrajsku niz Hispzansku:)