Puerto Natales

Nastepnego dnia z Benem i Shaunem ( dwoch kanadyjczykow, poznanych jeszcze w Buenos Aires) poszlismy na lodowiec. Lodowiec okazal sie bardzo niepozorny, wiec zdecydowalismy sie pojsc wyzej, do przeleczy, a pozniej do szczytu. Slonce swiecilo, wiatr zimny, ale bylo warto. Szlak, o ile takowy w ogole byl, nie nalezy do najbardziej uczeszczanych. Mimo to, jakies pol godziny za nami ruszyly dwie osoby. Zrobili nam zdjecie na szczycie, na ktorym zreszta kilka minut pozniej sie spotkalismy. Dwoch Polakow...

Dzien pozniej kupowalismy bilety na autobus do Puerto Natales. Shauna zahipnotyzowalo zdjecie samolotu na reklamowce, wiec po kilu minutach siedzenia bez slowa (pani z agencji podrozy byla zdecydowanie zagubiona) zapytal sie ile kosztuje krotki lot. Godzine pozniej siedzielismy w czteroosobowym samolocie z pilotem o niezwykle przyjaznie brzmiacym imieniu Pablo. Latalismy nad parkiem narodowym, miastem i lodka, ktora Martin zwiedzal wlasnie kanal Beagle. Zdjecia w folderze Tierra del Fuego (link w poprzednim wpisie).

Wczoraj wieczorem dojechalismy do Puerto Natales.
Pozyczone:
2 namioty
4 spiwory
4 Karimaty
1 Kuchenka
2 Puszki z gazem
2 Garnki
Kupione
5 czekolad
4 paczki spagetti
8 mini sosow
4 Schabowe
4 Steki
24 Jajka na twardo

Milion puszek tunczyka, itp, itd.
Jutro zaczynamy treking w Torres del Paine. Jesli wszystko pojdzie zgodnie z planem to powinnismy wrocic we wtorek wieczor do Puerto Natales. Tego dnia sa urodziny Shauna, a dzien pozniej o 6.45 wsiadam w autobus do Santiago de Chile. 2 doby, 4 przesiadki.