metazfizyka

Petra, Jordania 

zdjęcia

Strawa kognitywna i tak dla psów

Na kursie było tak

W poniedziałek na zajęciach dwóch doktorantów z zakładu prowadziło luźną rozmowę używając zwrotów takich jak strawa kognitywna czy Jaki jest twój status ontologiczny Mikołaj?


Dla odreagowania poszedłem dziś na spacer z psem Olka i dałem mu zwykłą strawę dla psów, którą zostawiła (razem z naleśnikami dla mnie) mama Ewa. Dziękuję

kilka zdjęć z Kabat

ps. Zrobiłem też ogórkową

Autor książki, która się niedługo ukaże

Nowy rok, nowy wpis. Z pewnością muszę popracować nad regularnością. 

Najpierw był kurs lawinowy. To takie szkolenie, na którym uczy się co zrobić, żeby nie dać się zasypać, co robić, jak jest się zasypywanym (niewiele) i co zrobić, jak zasypało partnerów. Bardzo ciekawe, praktyczne szkolenie, które ponad wszystko uczy chyba pokory. W trakcie kursu, podczas jednego z tzw. przestojów koledzy zasypali mnie w śniegu. Mogłem ruszać nogami, a tego śniegu nie było wcale aż tak dużo. Trwało to tylko ok 3-4 minuty, ale serce ciągle biło jak oszalałe. Nie mam klaustrofobii, w jaskiniach czy pod wodą czuję się bardzo dobrze, ale to było przerażające (pewnie trochę z powodu historii, których nasłuchałem się dzień wcześniej na wykładzie). Nie wyobrażam sobie sytuacji prawdziwego zasypania, w której nie możesz się ruszać i jesteś całkowicie zdany na innych. Zapytałem prowadzącego kurs, Jana Krzystofa, jak radzą sobie z górami ludzie których odkopano, bo czułem, że raczej nie najlepiej. Powiedział mi, że on był zasypany (Lawina w Dolinie Pięciu Stawów z grudnia 2001 roku). Wychodzi na to, że niektórzy radzą sobie nieźle. Chciałbym mieć psychikę tego człowieka.

Jan Krzysztof, naczelnik TOPR-u podczas kursu

Później, po szeregu wyczerpujących wigilii, nadeszło długo wyczekiwane Boże Narodzenie. Przy jednym stole usiadły dwie mamy, jeden z trzech ojców i czwórka rodzeństwa, z których każdy ma z drugim maksymalnie jednego wspólnego rodzica, a także młody tata z Denver i dwójka najmłodszych członków rodziny (Julia, od miesiąca po zakrztuszeniu je tylko zupy i jogurty). Było naprawdę przyjemnie i ciepło, chciałbym, żeby tak było zawsze (z wyjątkiem nie jedzenia Julii rzecz jasna).

Tego samego dnia wyjechaliśmy do Francji na narty. Pogoda piękna, miejscowość ładna i tylko niezbyt przyjemne interakcje z lokalnym lekarzem i obsługą stoków popsuły atmosferę na kilka krótkich chwil. O tym wydarzeniu lepiej opowiedzą zdjęcia (ich autorem jest głównie Olek Pobikrowski - tu jego fotoblog).

Na zakończenie wizytówka pewnego człowieka, na którą przypadkiem trafiłem. Mam jej/względem niej awersję i rewersję i obie tu zaprezentuję

Podpisano autor książki, która się być może niedługo okaże, jeśli zostanie napisana, a siedzi teraz w Zakopanym i wcale jej nie pisze. 

Teraz idę do Murowańca, na kurs lawinowy dla zaawansowanych. To naprawdę trudna sprawa, bo ciągle pada deszcz i śniegu prawie nie ma...